προφοιβώ

-άω, Α

1. καθαίρω, εξαγνίζω προηγουμένως

2. μέσ. προφοιβῶμαι, -άομαι

προλέγω το μέλλον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + φοιβῶ «καθαίρω, εξαγνίζω, προμαντεύω»].